Taladro

Taladro – Düşmedim Daha (ft. Aydilge)

Verse 1: Taladro
İlginç ve ben dündeyim halâ
Aklımın almadığı şey, aklımı yer oldu
Dünyanın tozlu toprağında aş’ımı böldüğüm insan
Terimi inkâr edip hakkımı yer oldu

İlginç! Her neşe kaygısında
Haklısın da sıcaklık annemin yün atkısında
Herkes sevgilisiyle kucaklaşıp uzaklaştı o gece
Biz öldük bir havalimanı kapısında

Pusluydu ki görmeliydin hava buz gibiydi
Bekledim, bir kum saatinde yere dökülen son kum gibiydin
Yüreğimdeki artçı şoklar, ama deprem dün gibiydi
Beyaz bir perdenin ardına gizlenmiş o kirli tül gibiydin

Sanırım o akşam tüy gibiydin, işe yaradı oyununda
Yurda dönmeyip bir evde kaldın yeni mi gelişmiş bu huyunda?
Keyfin yerinde rahatça uyudun ben gece 5 gibi uyudum da
Bir aslanım artık eser kalmadı koyunundan

Kaşların, endamın ah be dertliyim dert
Ve özür dilerim yaktığım şu gençliğimden
Her yerde kan var, yaramı deştiğinden
Tırnaklarım toprak mezarımı eştiğimden

Edepten bahseden edepsiz oldu dilimden aktı
Kalp bir kişilik ikiye bölersen sevilmez artık öyle mi tatlım?
Pahalı bir hat ucuz yalanlar yerim o aklı
Şimdi neredesin? Hangi telefona? Hangi hattını kim için taktın?

Nakarat x2: Aydilge
Düşmedim daha,
Cayır cayır yanacağım cehenneminde
“Küsmedim sana”
Desen bile ölüm fermanın ellerimde

Verse 2: Taladro
Bana “kirli” dedin ve kirli dedirtmeye çabaladın
Ama bilmem kaç sene önceki sevgilinle sms’leri yakaladım
Hatırla bizdeydik o akşam ve ruh görmüş gibi bocaladın
Aferin sana dört sene boyunca melekmiş gibi kafaladın beni

Bir deri bir kemik, bir çık bir bat, bir ileri bir geri ve bir can hayat
Bilmem kaç liralık yüreğin var? Benimki sığmaz bir çantaya
Karşılık mı? Karşılık bu kaçmak istediğini duyacan daha
Herkes sahte toprağa düşmez ben gibi sadık bir can daha

Yoğun bakımda ölüyordum sen kafe, bar gezipte dönüyordun
Bana “aşkım” demeden ağzını yıka benim annem öldü sen gülüyordun
Kanayan parmağı kestim sahte gözlerin görüyordur
Uğruna yaktığım tüm ateşler bugün kahrından geri sönüyordur

Yalan mıyım? Sen yalan demiştin şimdi ne oldu yaran mıyım?
Acıdan kavrul, dizlerime kapan, ben seni yine sarar mıyım?
Gözyaşın için okyanus kuruttum, bir daha bunu yapar mıyım?
Gözlerinde hep boğuldum kadın artık dalar mıyım?

Nakarat x2: Aydilge
Düşmedim daha,
Cayır cayır yanacağım cehenneminde
“Küsmedim sana”
Desen bile ölüm fermanın ellerimde

Taladro – 46. Sokak

Verse 1:
Patakla ölü çocukların tıkanan nefretini
Açık ol Taladro, gözlerin hiç dolmamıştı
Kimseye “beni sever mi?” sormamıştım
Zaten beni seven de olmamıştı

Bu yürek çok mu naftalin kokuyor?
Tozlu sandığın buruk kışında saklı bi’ kalp
Kapımı çaldı bugün postacı, farklı bir tat
Evleniyoruz, yazılı, elinde katlı bir kart

Açıkça düşüyorum, anne ne olur kalk!
Bu gece üşüyorum çok
Kan akıyor, bu sevda sırtıma ok
Ağırlığını bilemezsin, acının baskülü yok

Eski bir diyafonda ses gibiyim
Ateşte köz, demirde pas gibiyim, göremezsin
Seni de kıramam, sevgisi has biriyim
Nasıl gençliğimden af dileyim?

Nakarat:
Sen ki gözlerimde umutsun,
Sokaklarıma neşe, maviden açık bir bulutsun
Ne olur “yalan” de ki, “naz” diyelim
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Sen ki umutlarıma hudutsun,
Savaşmak zor geliyor, yaralarıma kabuksun
Ne olur “yalan” de ki “naz” diyelim..
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Verse 2:
Kafamda 500 milim depresanla ciğerim katran halâ
Her aşkı nefes sanma, incitildim
Adıma duydukların kirli bilgi
Açık ol Taladro, bu acı kin getirdi

Artık hislerimi senden bile saklayamam
Kim bitirdi, lçinde yanan aşkı kim yitirdi?
Onlarca duymadığın şarkı yazdım, kirletildi
Sana yazdım başka birine dinletildi

Ben olsam yerine başka birini koyamazdım
Başka birini seviyor olsan dün yine aramazdın
O gece alkollüydüm, evine yakın gaza bastım
Aramışsın o sinirle bakamazdım

Elimde tutuk yapan bir silahla tutuşuyorum
Bilmiyorum, şu an hangi yüzüne konuşuyorum?
Yine de karanlığıma güneşsin, bu dönüş yolun
Gitme, başka birine dönüşüyorum

Nakarat x2:
Sen ki gözlerimde umutsun,
Sokaklarıma neşe, maviden açık bir bulutsun
Ne olur “yalan” de ki, “naz” diyelim
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Sen ki umutlarıma hudutsun,
Savaşmak zor geliyor, yaralarıma kabuksun
Ne olur “yalan” de ki “naz” diyelim..
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Taladro – Drama (ft. Rashness)

Verse 1:
Kavuşamayanlara hasret diyorum, İstanbul’a kasvet çöküyor
Henüz olacakları bahsetmiyorum, İstanbul’a nefret çöküyor
Ölüyorum ah! Sonuç arama, selam verdiklerim yine havalı
Sızıyor sevda damlıyor başımıza gaflet tavanı, bu bir drama

Kadehler havada, meyhanenin en yaşlı duvarında yaslanıyorum
Hassas dumanım, biten ölüyor kadehler diri gözlerim aksak
Mezeler iri, bodrum katta ne ölünür di mi?
Eski aşklarına içiyor biri yazık, her şeyi yeniden yaşıyor gibi

Sevgi mi? Artık kamyon ardı yazılarda
Aşk lüks mekan içinde pahalı kahveler adını ağaçlara kazımazlar
Sen tatlı gör ama acı pastan, paran bitince de acımazlar
Erkek deli, kadın hasta bu romanda herkes barınakta

Nerede miyim? Bilmiyorum, kendime bir köşede rast gelirim
Pırlanta aşkı doğrulamaz aşk içerde yaşanıyor kafası derin
Bu ülkenin en gerçek aşklarını benden dinliyor caddelerin
Belki de buna bir son veririm, bir konserde beni katlederim

Nakarat x2: Rashness
Kendimden verdim, derdinden aldım
Yapamıyorum, artık düştüğümde kalkamıyorum
Herkesin aklında tek bir soru
Nedir hayatın zoru? Yaşıyor gibiyim yaşamıyorum

Verse 2:
Dostuna sırt verip ölmek gibi yok İstanbul’a bak hüzün estiriyor
Kimsenin niyetini bilemiyorum, fazla samimiyet yüzü eskitiyor
Öfkem diri demleniyor, birileri sabrımı test ediyor
Kimisi de mahçup öldü hayalleri, boğazın ortasına defnediyor

“Seviyorum” deyip aldatıyorsun bu gece de yıkılıyor arzuların
Dikişli kalbinin sevgi dışında işe yaramaz tabi pansumanı
Dertlice düşünüyor sigarası elinde balkonun ucunda çek dumanı
Bu gece de tek dost yan duvarın ihanet olunca son durağın

Yine sorun var “koy gitsin” dedi dolduralım
Ölüyorsan iyi öl bana ölme kendin için öl tek kuralım
Bir sigara, bir hayat, sen bir sigara bile değmezsin hadi çek zulanı
Aşk buysa ben almayım ahali ahirete dek yine tek duralım

Ne oldu bardağın taşıyor mu bar kızı bakma öyle beni tanıyor musun?
Kaç sene geçti ki fakirlik gururdur hala aşkı para sanıyor musun?
Ne oldu bar kızı kolunda Rolex ve fiyakalı birileri arıyor musun?
Pis bedenin bir çok erkeğe teslim cüzdanlarını da sarıyor musun?

Nakarat x2: Rashness
Kendimden verdim, derdinden aldım
Yapamıyorum, artık düştüğümde kalkamıyorum
Herkesin aklında tek bir soru
Nedir hayatın zoru? Yaşıyor gibiyim yaşamıyorum

Taladro – Vefa (ft. Rashness)

Nakarat: Rashness
Dalıyor gözlerime, uzaklarda aramasan da
Doyamadım özlemine, tuzaklar var yollarında
Dalarım gözlerine, kanarım yine sözlerine
Yansam da doyma küllerine

Verse 1:
Aramıza giriyor bu şehirler
İstanbul ve kin el ele
Karlı gözlerimi güneşi eritiyorken
İstanbul beni deneme

İzini bırakıyorsun odama niye?
Bi’ var bi’ yoksun bu mu hediye?
Gören de soruyor “bu deli mi?” diye
Oysa başıma taç yaparım “gitme” diye

Suya hasret bi’ güle güldürme beni
Üzerine bi’ başka tanımadım
Geliyorum yanına ki adım adım
Bi’ soyad yanında adın adım

Beni yaz gibi bil, kış uzak olur
Bi’ yol düşün içi tuzak dolu
Geliyorum dilersen uzat yolu
Kolayı yalan aşk sever zoru

Ama gerçeğim, ne masalı?
Yastığa değil gece bana sarıl
Seni tek çizip yüreğime dek asarım
Yastığa değil gece bana sarıl

Sana inceden hallice aşığım kadın
Kirlenme diye tüm yolları yıkadım
Şifası yok! İçimde sen diye inadın
Haricin herkese kulağımı tıkadım

Nakarat: Rashness
Dalıyor gözlerime, uzaklarda aramasan da
Doyamadım özlemine, tuzaklar var yollarında
Dalarım gözlerine, kanarım yine sözlerine
Yansam da doyma küllerine

Verse 2:
Aramıza giriyor bu bölgeler
Marmara pusuyor bi’ gölgede
Sana koşuyorum, acı da erkete
Huzur, elimde duran bi’ reçetede

Aşılar yaramıyor şifan benim
Umuduyum aşk için ölenlerin
Bu yoldan dönen bi’ kahpedir
Sana sevgim sevgisi annemin

Bu da yaramıyorsa gerisi boştur
Uğruna çok ateşe koştum
Hatta yanıyordum ama hoştu
Seni sevmemek insani suçtur

Aşk için ölmenin nesi ayıp?
Sevgi bi’ göz ben retinayım
Zengin seviyorsa yoksul da sever
Çirkin de güzel de seçim ayıp

Aşk ayağının değdiği her ildir
Baksana bahçeme nur indi
Taşıyorum vefayı sırtımda vinç gibi
Tut! Zaten ümit içime zor indi

Sana inceden hallice aşığım kadın
Çok kızgınım, sana değil
Eteğine gelen taşı dar edeyim
Yüzüm asık, sensiz bi’ karedeyim

Nakarat x2: Rashness
Dalıyor gözlerime, uzaklarda aramasan da
Doyamadım özlemine, tuzaklar var yollarında
Dalarım gözlerine, kanarım yine sözlerine
Yansam da doyma küllerine

Taladro – Artık Size Kanmam

Verse 1:
Yorgunum yani
Bu acının insana bürünmüş hali
Bölünmüş ailem gömülmüş ani
Yansıyor dışarıya sesimden halim

Sokakta yalnız,
Bir çukura düşmüşüm eksiğim
Önüme koyar bu çerçeve eskiyi
Kaybediyorum ama dert değil

Haddinden dolu yorgunum
Evimin içindeki canlara kırgınım
Acı dolu yüreğim vurgunum
Sanki bütün odalar üzerime geliyor

Sessiz bir gemide durgunum
Beni bekleyen limanlar aklıma geliyor
Çok dönüyor dünya durdurun
Aklıma kaybettiklerim geliyor

Bir şeyler eksik (ama ne?)
Bir şeyler eksik (ama ne?)
Bulamıyorum yine ne, neden eksik?
Aklıma hapsettiklerim geliyor

Bir şeyler eksik (bahane)
Ya da bir şeyler eskidi
Kendime soruyorum kim niye eskidi?
Aklıma mahvettiklerim geliyor

Yorgunum yani
Maalesef beni de tavlar kin
Kim birinin yerine ağlar ki?
Aklıma düştüğüm anlar geliyor

Beni bile tavlar kin
Hatırla, öyle dağlar ki
Hatırla, öyle yollar ki
Aklıma öldüğüm günler geliyor

Nakarat x2:
Artık size kanmam
Hepinizden tiksiniyorum
Ayrıca elimde kan var
Bu çukur beni tam dibe çekiyor

Kurtarabilecek yok mu ahali?
Ses ver, tükeniyor halim
Sesten, bakıyor mahalli
Bu durumdan utanın bari

Verse 2:
Bir çölde yağmura denkti hüznüm
Çabala çabala yine yok ki düzlük
Çabala çabala en dibe düştük
Yaşıyoruz sanıyorsun çoktan öldük

Yaşamak için fazla can atmayacağım
Hayat seni de vurup kanatmayacak
Bir kez daha yönümü karartma çünkü
Gözlerime güneşi aratmayacağım

Paramparça içim işin aslı
Gülüyorsan eğer ki yükün azdır
Fakat halimi sormayın konuşamam artık
Sert bakan yiğidin sözü azdır

Bitmiyor kanlı mesaim
Ölüm artık yaşamdan dahi
Bilirim inancınız kalmadı bir şeye
Aşkıma şahit bu sahil

Çok üzgün halde bıkanlar var
Sorma kalbi yananlar oldu
Çok savaştım elde kanlarla
Sorma, mezarlar doldu

Bir şeyler eksik (ama ne?)
Bir şeyler eksik (ama ne?)
Bulamıyorum yine ne, neden eksik?
Aklıma hapsettiklerim geliyor

Bir şeyler eksik (bahane)
Ya da bir şeyler eskidi
Kendime soruyorum kim niye eskidi?
Aklıma mahvettiklerim geliyor

Çoktan çok azdan sen git
Çünkü kış benim yaz daha senlik
Ölüm bir dram ama bana şenlik
Çoktan ben azdan sen git

Nakarat x3:
Artık size kanmam
Hepinizden tiksiniyorum
Ayrıca elimde kan var
Bu çukur beni tam dibe çekiyor

Kurtarabilecek yok mu ahali?
Ses ver, tükeniyor halim
Sesten, bakıyor mahalli
Bu durumdan utanın bari

Taladro – Ay Balam Şarkı Sözü

Verse 1:
Bir şizofrenik tanı bu e tabii bezdim
Bağırdım duymadılar, sesimi kestim
Susunca güzel geldi iç çekişlerim
Ağlıyorsun birisi gülüyorken sesli

Kafama öyle bir an estin ama
Unuttum yazamadım sana anılar teslim
Ay balam uzuyor günler
Geceler kısalıyor, geçemiyorum testi

Ateşten hırkalarla ayaktayım
Bu savaş meydanında
Yaralı aşıklara, yardım ediyorken
Ne ara sana geldi konu? Bezdim!
Ve ne şarkılar söyleyecektim mikrofonumu kestin

Ay balam ölünce hatıralar yaşamıyor mu sandın?
Değil! Ne sen eski sensin, ne göz altlarım yeni
Buna aşk açlığı denir
Çünkü; ne gözyaşı içilir, ne hüzünler yenir

Nakarat x2:
Öldük!
Sen de sıkma artık başka kurşun işlemiyor
Aşkın acı dışında işlevi yok
Söndük!
Kayan yıldızlara özendiren her ne varsa
İzleri var hisleri yok gördük!

Verse 2:
Buğulu gözlerinden aldım ahı
Gelecek düşünceler beynimizde sildim anı
Sanki annem yaşıyor gibi bir gün
Param az ve odamda kaydediyorum Mihrimah’ı

Dinliyorum, kulaklarıma dert kaçıyor
Bilemedim, dile kolay sineye çektim
Silemedim ki yaşlarını
Üzülme ben de bu kış gülemedim

Seni sevebilmek hünerim de
Ve lakin düşüyorum kavgalara
Gözlerinden gözlerimi ayırmıyorken usulca
Nedense bakamıyorum aynalara

Sevgi utanç veren bişey mi ki?
İçimde bir sen varsın içinde kim?
İçimde saf bir sevgi içinde kim?
Yaşayamazsın o nefret ile içindeki

Her taş bir kurulu düzen, savaşmak adil
Sevmek ve sevilmek yaşamak tarihi
Yanaklarına hapsolmak ezberlemek bir vadiyi
Maalesef tek gecelik sevişmeler bir bağ değil

Hüznü kıran coğrafyasın atlasıma konu olan
Bu dersi geçemezsem hazan alır
Olur da dinleyemezsen bir gün bunu
Oku! Söz uçar, yazı kalır